Znaki korektorskie

Kiedy zmieniamy kolejność wyrazów w zdaniu, to stawiamy w tekście odpowiedni
znak i potarzamy go na marginesie. Jest prosto gdy zamieniamy dwa słowa obok
siebie. Gdy całkowicie przebudowujemy zdanie, stawiamy ten znak
kilkakrotnie, ale w tekście stawiamy numery: 1, 2, 3... by wyznaczyć ich
kolejność. Na marginesie można (choć juz nie trzeba) powtórzyć znak i numerki -
wystarczy sam znak.

Gdy zamieniamy jedno słowo na inne stawiamy znak w tekście (zakreślamy
odpowiednie) na marginesie go powtarzamy ze słowem, które powinno się tam
znaleźć.

Zasada jest taka, by pisać jak najmniej, korekta powinna być czytelna. Więc, gdy
mamy słowo ze złą np. końcówką to wykreślamy tylko końcówkę. np:

"Wczoraj poszłem do kina". Wykreślamy "łem" i na marginesie wstawiamy "edłem".

Spotkałem sie z dwoma sposobami użycia marginesów. Jedne korektorki wyrzucają
znaki na bliższy margines, (tzn. jeżeli błąd bliżej lewej strony to na lewy i
analogicznie z prawa strona) a inne starają sie zawsze na prawy.
Jedno jest wygodne dla nanoszącego poprawki a drugie dla korektora (o ile jest
leworęczny). Przyznam, ze mnie było wszystko jedno, ale niektórzy koledzy
preferowali pierwszy sposób. Nie wiem jak jest zgodnie z zasadami.

Redaktor czy redaktorka

Czy słowo Redaktor jest poprawnym określeniem na kobietę wykonującą zawód
redaktora.
Za słownikiem PWN tak ale pod warunkiem, że słowo pisane jest z małej litery. Nie możemy zatem rozpocząć pisania listu od zdania "Szanowna Pani Redaktorko". Natomiast forma "Szanowna Pani Redaktor" jest jak najbardziej poprawna.
Osoby wykonujące ten zawód na pewno nie obrażą się za używanie zwrotu.